تأمین مهر زوجه از محل دیه زوج متوفی

نظر اکثریت

از مفاد ماده 956 قانون مدنی که مقرر کرده است: «اهلیت برای دارا بودن حقوق با زنده متولد شدن انسان شروع و با مرگ او اتمام می¬شود» چنین استنباط می¬شود که انسان پس از مرگ اهلیت دارا بودن حقوق از جمله حقوق مالی را از دست می¬دهد. بنابراین، نمی¬تواند مالک دیه خود شود تا گفته شود دیه متوفی بخشی از ترکه او محسوب می¬شود و از طرفی “دیه مالی است که به سبب جنایت بر نفس یا عضو به مجنی¬علیه یا به ولی یا اولیای‌دم او داده می¬شود” یعنی در صورت فوت مجنی¬علیه، اولیای‌دم وی حق مطالبه دیه را دارند. پر واضح است که اگر اولیای‌دم گذشت و رضایت خود را نسبت به محکومٌ‌علیه (جانی) اعلام کنند دیه قابل مطالبه نیست و این خود دلیل قاطعی است بر این‌که دیه متوفی داخل در ترکه نخواهد بود. بنابراین، مهر زوجه از محل دیه زوج متوفی قابل تأمین است.

نظر اقلیت

با توجه به این‌که دیه متوفی بخشی از ترکه محسوب می¬شود و با این توضیح که متوفی لحظه¬ای قبل از قبض روح، دیه را تملک می‌کند؛ بنابراین، با تحقق فوت وی، دیه داخل در ترکه می¬شود. قبل از تقسیم ترکه، پرداخت دیون متوفی باید مورد توجه واقع شود و چنان‌چه زوجه مهر خود را به اجرا گذاشته باشد یا حکم قطعی توسط محاکم صادر شده باشد امکان تأمین مهر از محل دیه وجود دارد.