ملاک صدور قرار نگهداری موقت در جرایم ارتکابی توسط نوجوان
چنانچه شخص نوجوان مرتکب جرایم موضوع ماده 302قانون آیین دادرسی کیفری شوند (مثل آدم ربایی) وشرایط موضوع ماده 237 و 238 قانون مجازات اسلامی فراهم باشد آیا صدور قرار نگهداری موقت الزامی است ؟ به عبارتی ملاک مجازات برای صدور قرار نگهداری موقت مجازات اصلی برای آن عمل است که برای بزرگسال در نظر گرفته شده است یا مجازاتی است که به عنوان نگهداری در کانون اصلاح و تربیت برای نوجوان مقرر شده است ؟
قرار نگهداری موقت اطفال متناظر با قرار بازداشت موقت در خصوص بزرگسالان است بنابراین نظریه اکثریت مورد تائید اعضاء هیات عالی می باشد.
نظر به اینکه قانونگذار برای اطفال و نوجوانان , در یک بخش جداگانه احکام و مقررات و امتیازات ویژه ای در مواد 88 تا 95 قانون مجازات اسلامی مقرر کرده است و وفق تبصره ماده 287 قانون آیین دادرسی کیفری , قرار نگهداری موقت تابع آثار و احکام بازداشت موقت است؛ لذا ملاک صدور بازداشت موقت مجازاتی است که برای نوجوان در نظرگرفته شده است و اصل تفسیر به نفع متهم و مضیق قوانین جزایی و اصل ممنوعیت سلب آزادی افراد موید این استدلال است.
ملاک صدور قرار بازداشت موقت , عملی است که شخص نوجوان آن را مرکب شده نه مجازاتی که برای آن مقرر شده است . اگر ملاک را درجه مجازات تعیین شده برای شخص نوجوان در نظر بگیریم با توجه به اینکه تمام مجازاتهای موضوع ماده 89 قانون مجازات اسلامی از درجه 4کمتر است ؛ صدور قرار نگهداری موقت عملا امکان پذیر نیست که این موضوع با محتوای ماده 287 قانون آیین دادرسی کیفری منافات دارد و مدنظر قانونگذار حکیم نمی باشد.
نظر شما