ذکر عندالاستطاعه بودن مهریه در سند نکاحیه تأثیری در اجرای حکم قطعی دادگاه و ضمانت اجرای مربوط به اجرای آن، ندارد

اولاً، در صورتی که حکم به پرداخت مهریه از سوی دادگاه صادر شده باشد، ذکر عندالاستطاعه بودن مهریه در سند نکاحیه تأثیری در اجرای حکم قطعی دادگاه و ضمانت اجرای مربوط به اجرای آن، از جمله اعمال مفاد مواد 3 و 23 قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی مصوب 1394 ندارد؛ البته در صورت طرح دعوای اعسار، مفاد ماده 7 قانون یادشده باید لحاظ شود. ثانیاً، مستفاد از مواد 1085 و 1102 قانون مدنی آن است که حق حبس زوجه مقید به آن است که مهریه زوجه در زمان عقد حال باشد؛ از سوی دیگر قید «عند‌الاستطاعه» ظهور در آن دارد که زوج در زمان عقد قادر به پرداخت مهریه نبوده و پرداخت مهریه را موکول به زمان استطاعت نموده است. با این حال چنان‌چه زوجه ثابت کند که زوج در زمان عقد نسبت به پرداخت تمام یا جزئی از مهریه استطاعت داشته است، حسب مورد حق حبس وی نسبت به تمام یا بخشی از مهریه به قوت خود باقی است. ثالثاً، در خصوص آراء قضایی، رفع ابهام از رأی بر عهده دادگاه صادرکننده است و چنانچه پرداخت مهریه در ابتدا با لحاظ شرایط مالی زوج و قید عندالاستطاعه به صورت اقساطی تعیین شده باشد و یا متعاقب درخواست محکوم‌علیه، دادگاه محکوم‌به را تقسیط کرده باشد برابر نظر دادگاه مربوط اقدام می‌شود. رابعا، دیگر پرسش‌های مطرح شده با توجه به پاسخ بندهای فوق منتفی است.