مجازات تصرف عدوانی، ایجاد مزاحمت و ممانعت از حق مجدد نسبت به املاک و اراضی

نظر اکثریت

با عنایت به اینکه حسب ماده 11 قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399 که اصلاح ماده 104 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 را رقم زده است، ماده 693 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 1375 به صورت مطلق قابل گذشت اعلام شده است و حسب تبصره ماده صدر الذکر، حداقل و حداکثر جرائم قابل گذشت به نصف تقلیل می‌یابد از این روز مجازات 6 ماه تا دو سال حبس مذکور در قانون به 3 ماه تا یکسال حبس تقلیل یافته و درجه 6 محسوب می‌شود ضمناً مجازات سه ماه تا یک سال حبس شدید‌تر از 1 ماه تا یکسال حبس تلقی می‌شود.

نظر اقلیت

با توجه به اینکه حسب ماده 11 قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399، بزه های تصرف عدوانی، ایجاد مزاحمت و ممانعت از حق صرفاً در مواردی قابل گذشت اعلام شده‌اند که املاک و اراضی متعلق به اشخاص خصوصی می‌باشد و در سایر این موارد (تعلق املاک و اراضی به دولت) غیر قابل گذشت است و مجازات یک ماه تا یکسال حبس را در بردارد. در صورتی که ماده 693 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 1375 را به صورت مطلق قابل گذشت بدانیم در این صورت حسب تبصره ماده صدرالذکر، مجازات سه ماه تا یکسال حبس را در برخواهد داشت و این حکیمانه نخواهد بود که مجازات تصرف عدوانی، ایجاد مزاحمت و ممانعت از حق مجدد همان مجازات تصرف عدوانی ایجاد مزاحمت و ممانعت از حق موضوع ماده 690 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 1375 را در بر داشته باشد فلذا: 1- از روح قانون اینگونه برداشت می‌شود که ماده 693 قانون معنونه نیز در صورتی که املاک و اراضی متعلق به اشخاص خصوصی باشد، قابل گذشت باشد. 2- این امر با فرض حکمت قانونگذار نیز هماهنگی خواهد داشت. 3- زیرا در خصوص این املاک تصرف عدوانی ،ایجاد مزاحمت و ممانعت از حق مجدد تا یک سال حبس و تصرف عدوانی، ایجاد مزاحمت و ممانعت از حق. 4- تا شش ماه حبس را در بردارد و به لحاظ حکمت قانون گذار نیز شکلی به وجود نخواهد آمد بنابراین پاسخ صورت سوال حبس از 6 ماه تا دو سال و درجه 6 خواهد بود.