اخذ ضمانت از ضامن برای خسارت تأخیر تأدیه در بانکها
آیا عملکرد بانکها درخصوص اخذ ضمانت از ضامن برای خسارت تأخیر تأدیه، با توجه به ماده 691 قانون مدنی، صحیح است؟
مطابق ماده 691 قانون مدنی، ضمان دینی که هنوز سبب آن ایجاد نشده باطل است. لذا اخذ ضامن برای تأدیه خسارت تأخیر تأدیه صحیح به نظر نمیرسد زیرا سبب ادای دین زمانی ایجاد میگردد که متعهد از پرداخت به موقع اقساط وام امتناع ورزد و از این رهگذر خسارتی متوجه بانک شود که در اینصورت ذمّه ضامن در مقابل مضمونٌله مشغول میشود و این ترتیب بهلحاظ اینکه امری محتمل است و ورود خسارت فعلیت نیافته با مفاد ماده مرقوم مخالفت صریح دارد. اما التزام به پرداخت دین یا خسارت احتمالی آینده، به گونهای که ایجاد التزام، معلق به تحقق دین اصلی باشد، بلامانع به نظر میرسد لکن این التزام از باب ضمان بهشمار نمیآید و از این جهت فاقد آثار قانونی است ولی بر مبنای ماده 10 قانون مدنی، لازمالوفا و نافذ است.
با توجه به اینکه سبب دین تخلف از پرداخت به موقع اقساط وام است و تا وقتی تخلفی انجام نشود که موجب خسارت شود قابل مطالبه نیست، پس نمیتوان از این خسارت احتمالی ضمانت کرد و عملکرد بانکها در خصوص اخذ تضمین از ضامنها برای خسارت تأخیر تأدیه در قرارداد اولیه صحیح نیست.
با توجه به اینکه سبب دین همان وام است پس برای خسارت تأخیر تأدیه نیز در همان ابتدای قرارداد، بانک میتواند از ضامن تضمین بخواهد.
نظر شما