حفظ حقوق محکوم علیه قبل از انقضای مهلت

نظر اکثریت

تا انقضای مهلت نشده است نمی‌توان مال را به محکومٌ‌له تحویل داد. دلیل امر برداشت از ماده 34 و 35 قانون اجرای احکام مدنی است. ماده 34 تصریح می‌کند محکومٌ‌علیه موظف است ظرف ده روز مفاد رأی را به اجرا بگذارد هر چند حکم صادر شده است اما برای اجرای آن مهلت ده روزه‌ای باقی است او از روز ابلاغ ظرف ده روز حق دارد مالی را معرفی کند ممکن است مال مدنظر خودش را در پایان ده روز معرفی کند و قبل از آن قابل بازخواست نمی‌باشد اجرایی شدن حکم ظرف ده روز است و ظرف ده روز مهلت ممکن است خود محکومٌ‌علیه مال را معرفی کند یا این‌که محکومٌ‌له مالی را معرفی کند. محکومٌ‌له اجرای احکام در مقام اجرا حق انتخاب ندارد. اجراییه را از طریق اموالی که محکومٌ‌علیه معرفی کرده است به اجرا باید گذاشت. مقنن محکومٌ‌علیه را موظف نکرده است که چه نوع مالی بدهد. از حقوق حقه محکومٌ‌علیه است تا ده روز فرصت دارد و اجرای احکام حق وصول محکومٌ‌به را ندارداگر محکومٌ‌له خوف از بین رفتن محکومٌ‌به را دارد براساس تبصره می‌تواند محکومٌ‌به را توقیف کند و نیازی به پرداخت خسارت احتمالی هم ندارد زیرا اولاً حق قانونی محکومٌ‌علیه است و ثانیاً قبل از انقضای مهلت قانونی نمی‌توان محکومٌ‌به را از محکومٌ‌علیه اخذ کرد.

نظر اقلیت

تبصره 1 ماده 35 قانون اجرای احکام صراحت دارد: «محکومٌ‌له می‌تواند قبل از انقضای مهلت ده روز، اموال محکومٌ‌علیه را برای تأمین محکومٌ‌به قسمت اجرا معرفی کند» بعد از ده روز اگر مالی معرفی نشده از محل آن می‌توان حکم را اجرا کرد. از باب احتیاط اموال توقیف نشود، اگر محکومٌ‌علیه مالی معرفی نکرده باشد از محل آن تأمین می‌شود وگرنه همان اجرا می‌شود. قبل از انقضای ده روز امکان اجرای حکم نمی‌باشد. قبل از صدور حکم اموال قابل تأمین و توقیف است اگر نیاز به پرداخت خسارت احتمالی باشد با تودیع خسارت احتمالی وگرنه بدون تودیع خسارت احتمالی. مستنداً به ماده 24 قانون اجرای احکام مدنی و ماده 52 همین قانون امکان پرداخت محکومٌ‌به قبل از انقضای مهلت ده روز وجود دارد و مهلت ده روز ناظر به تعقیب کیفری محکومٌ‌علیه در مورد عدم انجام تکالیف مندرج در ماده 34 و 35 قانون مرقوم است نه مانع پرداخت محکومٌ‌به.