وثیقه جرائم غیرعمد منجر به فوت

نظر هیئت عالی

نظر به اینکه طبق ماده 217 قانون آیین دادرسی کیفری 1392، مقصود از صدور قرار تأمین کیفری، دسترسی به متهم و حضور به موقع وی، جلوگیری از فرار یا مخفی شدن او و تضمین حقوق بزه دیده برای جبران ضرر و زیان وی است و مواد 219 ، 244 ، 250، 507 قانون مرقوم به لزوم تناسب قرار تأمین کیفری در مرحله تحقیقات مقدماتی، دادرسی و اجرای احکام تأکید نموده است

و مستنبط از ماده 232 همان قانون که اخذ دیه و ضرر و زیان محکوم له از محل تامین کیفری(مبلغ وثیقه یا وجه الکفاله) رامنوط به عدم امکان وصول آن از بیمه اعلام نموده است که این امر نیز مؤید امکان صدور قرار تأمین کیفری کفالت و وثیقه در جرایم غیر عمدی مستلزم پرداخت دیه است که امکان وصول از بیمه هم میسر بوده است و به علاوه اطلاق عبارت قسمت اخیر ماده 49 قانون بیمه اجباری خسارت وارده شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب 20/2/1395 مبنی بر « صرفاً متناسب با جنبه عمومی جرم برای راننده مسبب حادثه قرار تأمین صادر کنند»،

دلالت بر این دارد که در تصادفات رانندگی منتهی به ایراد صدمه بدنی یا قتل غیرعمدی و همچنین در جرایم غیر عمدی که از جهت جنبه عمومی جرم، دارای مجازات است ، بالحاظ اینکه تضمین حقوق بزه دیده از طریق بیمه یا به طریق دیگر امکان پذیر باشد ، صدور قرار کفالت یا وثیقه در مواردی که جرم، دارای جنبه عمومی بوده و متضمن مجازاتی غیر از دیه نیز باشد، وجود دارد؛ لذا حکم مقرر در تبصره 3 ماده 217 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 92 ناظر به جرایم غیر عمدی است که صرفاً مستلزم جبران حقوق بزه دیده است؛ بنابراین نظریه اکثریت قضات محترم دادگستری شهرستان لاهیجان استان گیلان، مورد تایید است.