بررسی وصف مجرمانه انتقال قهری متهم به مرجع قضایی توسط وثیقه گذار
چنانچه فردی، در مرجع قضایی، ضمانت فرد دیگری را به عنوان وثیقه نموده باشد و متهم در مواعد قانونی در مرجع قضایی حاضر نشود و وثیقهگذار با ضبط وثیقه مواجه شده و ناچاراً متهم را با زور و اجبار وارد وسیله نقلیه خود نموده و در مرجع قضایی مربوطه تحویل دهد. حال متهم شکایت آدمربایی از وثیقهگذار نموده آیا عمل وثیقهگذار، آدمربایی است یا خیر؟
اولاً استناد به نظریه شماره 7/97/2333 مورخ 97/8/23 اداره حقوقی که ناظر به مخفی کردن یا توقیف اشخاص موضوع ماده 583 و 585 است ارتباطی به موضوع سوال که انتقال قهری ربوده شده از محلی به محل دیگر است ندارد. ثانیاً تعیین مصداق و انطباق موضوع بر مواد قانونی وظیفه قاضی صادرکننده حکم است و شأن قانونگذار نیست. رفتار فرد در فرض سوال مصداق ماده 621 قانون تعزیرات است. در نتیجه نظریه اقلیت موافق با موازین اعلام میشود.
با توجه به اصول کلی حقوق جزا و نظر به اینکه سوء نیت جهت تحقق بزه آدمربایی ضروری است و در مانحنفیه در واقع، وثیقهگذار، جهت احقاق حق خود و رفع اثر از وثیقه، نامبرده را به مرجع قضایی تحویل داده (با این توضیح که وی را نربوده به محل دیگری نبرده و در دادگاه تحویل داده) لذا به لحاظ عدم احراز سوء نیت، اقدام متهم، موضوع فاقد وصف کیفری است.
با توجه به اینکه انگیزه در وقوع یا عدم وقوع بزه آدمربایی تأثیری ندارد و در پرونده مطروحه، تمام ارکان تحقق بزه آدمربایی موضوع ماده 621 ق.م.ا محقق شده لذا متهم، دارای مسئولیت کیفری است.
نظر شما