در این پرونده خواهان خانم م.و با وکالت آقای س.م. دادخواستی به خواسته صدور حکم به تنفیذ و اعلام فسخ نکاح موقت به طرفیت خوانده آقای م.ب.ز. تقدیم داشته است، بدین شرح که خواهان با بیان اینکه به موجب عقد موقت انجام گرفته و ضمن آن زوجه حق فسخ عقد را داشته است.
هر چند که درج شرط فسخ به نفع یکی از طرفین قرارداد وفق قانون مجاز میباشد ولی در عقد نکاح به نظر میرسد درج حق فسخ فاقد محل قانونی است چون با نظم عمومی در ارتباط میباشد و عقد نکاحی را هر چند موقت منعقد گردیده است جز در موارد مصرحه قانونی نمیتوان فسخ نمود مگر موجبات فسخ قانونی حادث گردد.
زیرا اصل آزادی قراردادها و حاکمیت اراده در نکاح مواجه با محدودیتهایی است که نمیتوان با نکاح به مانند سایر عقود رفتار نمود و هر شرطی را که در سایر عقود امکان درج وجود دارد در نکاح هم درج نمود. لذا خواسته خواهان را موجه و وارد ندانسته و حکم به بطلان ادعای وی صادر و اعلام میگردد.
رأی صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان تهران و سپس ظرف بیست روز قابل فرجامخواهی در دیوان عالی کشور میباشد.
رئیس شعبه 271 دادگاه عمومی خانواده تهران
قربانی قادی
تجدیدنظرخواهی خانم م.و. با وکالت آقای س.م. از دادنامه 1856 شماره مورخه 1392/12/24 شعبه محترم 271 دادگاه خانواده تهران که به موجب آن در خصوص دعوی مطروحه نامبرده به طرفیت آقای م.ز. به خواسته بذل مدت نکاح و نتیجتاً فسخ نکاح موقت در پرونده کلاسه 92/909 تصدیر گردیده وارد است زیرا ملاحظه میشود خواسته خواهان در دادخواست مشخصاً تنفیذ بذل مدت نکاح موقت میباشد و در عقدنامه نکاح موقت متبانیاً بر عقد، زوج وکالت بلاعزل در بذل مدت را که از اختیارات وی بوده به علاوه توکیل در وکالت به زوجه تفویض نموده است زوجه نیز در مانحن فیه بدواً طی دو مرحله به صورت ارسال اظهارنامه توسط وکیل خود آقای الف.ع. به زوج، اعلام بذل مدت ص 6 پرونده و نیز به صورت مکتوب در حضور شخصی ب. س.الف انحلال رابطه زناشویی فیمابین ضمن بذل مدت را اعلام کرده است ص 7 سپس دادخواست تنفیذ اراده اعلام شده خویش را داده که به هرحال خواسته قانونی و قابل پذیرش است.
بنابه مراتب دادگاه ضمن وارد دانستن اعتراض معترض و اینکه دادنامه معترضعنه برخلاف مبانی حقوقی و مدنی صادر شده با استناد به صدر ماده 358 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب مصوب 1379/01/21 در امور مدنی آن را نقض و حکم به قبول خواسته زوجه صادر و اعلام مینماید.
رأی صادره غیابی و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل واخواهی و سپس قابل فرجامخواهی در دیوان عالی کشور است.
مستشاران شعبه 45 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
نحوی -غفاری
رأی دادگاه
واخواهی آقای م.ز. به طرفیت خانم م.و. با وکالت آقای س.م. از دادنامه شماره 571 مورخه 1393/04/03 این شعبه که به موجب آن ضمن نقض دادنامه 1856 مورخه 1392/12/24 شعبه 271 دادگاه خانواده تهران حکم به قبولی خواسته زوجه و بذل مدت نکاح غیر دائم به وکالت از زوج حسب مندرجات عقدنامه با بذل کل مهریه به شرح و استدلال در دادنامه صادر گردیده وارد نمیباشد؛ زیرا رأی بر اساس مـقررات و موازین قانونی صادر شده و ایرادی از حیث ماهوی یا شکلی به آن وارد نیست و استدلال محکمه محترم بدوی و نیز مستندات آن صحیح میباشد و واخواه دلیل یا دلایلی که موجبات نقض و یا بیاعتباری دادنامه را فراهم نماید ارائه ننموده
لـذا بنا به مراتب دادگاه مستنداً به قسمت اخیر ماده 358 قانـون آئیـن دادرسی دادگاههای عـمـومی و انقــلاب در امور مدنی مصوب 1379/01/21 ضمن رد اعتراض معترض دادنامه معترضعنه را عیناً تأیید مینماید.
رأی دادگـاه به موجب ماده 368 قانون فوقالذکر ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل فرجامخواهی در دیوان عالی کشوراست.
رئیس و مستشار شعبه 45 دادگاه تجدیدنظرتهران
علی محمدی – غفاری
نظر شما