رأی دادگاه بدوی

در خصوص دادخواست غ.ش. به طرفیت ت.ج. به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش با توجه به محتویات پرونده و سند نکاحیه ثبتی که حکایت از وجود علقه زوجیت بین طرفین از تاریخ 11/2/1354 را دارد و دادخواست تقدیمی و اظهارات خواهان دایر بر اینکه به لحاظ عدم تمکین زوجه و اینکه سه سال منزل مشترک را ترک کرده است، ادامه زندگی مشترک مقدور نمی باشد که به دادنامه شماره 1292-28/7/89 صادره از شعبه 45 دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران که در تأیید دادنامه شماره 1042-13/5/89 صادره از دادگاه شعبه محترم 237 خانواده یک تهران دایر بر الزام خوانده به تمکین استناد نموده است و با توجه به اظهارات خوانده که بدون دلیل از منزل رفته است و خواهان وی را مورد ضرب و جرح قرار می داد و حاضر به طلاق نیست

النهایه دادگاه با عنایت به حدیث نبوی الطلاق بید من أخذ بالساق و ماده 1133 قانون مدنی که اختیار طلاق را به مرد داده است و اینکه علی رغم تلاش دادگاه و داوران جهت سازش دعوی منتهی به مصالحه نشده است، دادگاه، خواسته را وارد دانسته و به استناد مواد 1133، 1143 و 1144 از قانون مدنی و ماده واحده قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق مصوب 1371 مجمع تشخیص مصلحت نظام، گواهی عدم امکان سازش را صادر می نماید.

با توجه به وضعیت سنی خوانده نوع طلاق بائن یائسه می باشد. طرفین فرزند مشترک ندارند و این طلاق فاقد عده است.

در خصوص حقوق مالی خوانده با توجه به اینکه خوانده مهریه خویش را حسب دادنامه شماره 701648 – 27/7/89 صادره از شعبه 237 دادگاه خانواده یک تهران جداگانه اقدام نموده است، دادگاه مواجه با تکلیفی نیست و حسب اظهارات خوانده که از جهیزیه وی یک تخته فرش و یک سرویس چینی و یک سرویس بلور  ناقص مانده است خواهان ملزم به استرداد این وسایل به خوانده می باشد و با توجه به مراتب فوق الذکر که دلالت بر عدم تمکین و ناشزه بودن خوانده را دارد دادگاه وی را مستحق نفقه یا اجرت المثل و نحله نمی داند.

اعتبار دادنامه مذکور سه ماه پس از ابلاغ می باشد. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبه 253 دادگاه عمومی خانواده تهران ـ حجت نیا

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

تجدیدنظرخواهی خانم ت.ج. به طرفیت آقای غ.ش. به دادنامه شماره 9109970202301464 مورخه 11/9/91 صادره از شعبه 253 دادگاه خانواده تهران مبنی بر صدور گواهی عدم امکان سازش که به موجب آن حکم به طلاق از نوع بائن صادر گردیده است و از این حیث مورد اعتراض تجدیدنظرخواه واقع شده است موجه تشخیص داده نمی شود،

لهذا دادگاه با ملاحظه اوراق و محتویات پرونده و با عنایت به اینکه تجدیدنظرخواهی مطروحه با هیچ یک از بندهای ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی مطابقت ندارد و اعتراض موجهی که موجبات نقض دادنامه مورد اعتراض را فراهم نماید ارایه نگردیده و از حیث رعایت اصول دادرسی و مبانی استدلال و استنباط دادنامه تجدیدنظرخواسته فاقد اشکال است،

بنابراین با استناد به ماده 358 قانون فوق الذکر ضمن رد تجدیدنظرخواهی، دادنامه مورد اعتراض را تأیید می نماید.

این رأی دادگاه ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل فرجام خواهی در مرجع محترم دیوان عالی کشور می باشد.
مستشاران شعبه 60 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
نجفی رسا ـ نجم آبادی