مدت اعتبار حکم صادره از دادگاه خانواده مبنی بر تجویز ازدواج مجدد زوج

نظر اکثریت

با توجه به مفاد ماده 8 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی، هیچ مرجعی به جز مقام بالاتر، حق جلوگیری از اجرای حکم قطعی دادگاه را ندارد. در این سؤال، وقتی حکم الزام به تمکین از سوی دادگاه صادر و قطعی شده، برای طرفین آن الزام¬آور است و مرد می¬تواند به استناد آن، تقاضای صدور حکم بر تجویز ازدواج مجدد کند و حتی اگر زن در جلسه دادگاه در مقام دفاع بگوید که حاضر به تمکین است؛ چون نشوز او اثبات شده دفاعش پذیرفته نیست و حکم به نفع مرد صادر می¬شود.

نظر اقلیت

اصل بر این است که احکام، فاقد مدت اعتبار هستند و برای طرفین آن، لازم¬الاتباع و لازم¬الاجرا هستند. اما باید دانست که در احکام، به ادله طرفین تا زمان رسیدگی و صدور حکم توجه شده است و مثلاً در خصوص الزام به تمکین، ناشزه بودن زوجه تا زمان صدور حکم اثبات شده است؛ ولی در خصوص بعد از آن، تصریح و توجهی ندارد و چه بسا زوجه پس از آن اقدام به تمکین کرده باشد.

از این‌رو، در مورد درخواست ازدواج مجدد باید به حکم الزام به تمکین به عنوان طریقی جهت احراز نشوز زن توجه داشت و اگر زوجه اذعان داشت که حاضر به تمکین است و این امر بر دادگاه اثبات شد ضرورتی به صدور حکم به نفع زوج وجود نخواهد داشت.