در خصوص دادخواست تقدیمی آقای (خ. ف.) با وکالت خانم  ها (خ. الف.) و (س. ح. ه) به طرفیت آقایان 1- (ر. ش) 2-(م. ر.)3- (ق.) 4- (م.) شهرت هرسه (ر. ع.) 5- (ح. ی.) 6- (س. خ.) به خواسته تخلیه عین مستأجره یک باب مغازه جزء پلاک ثبتی شماره  4497/4499 فرعی از 20 اصلی موضوع      اجاره¬نامه¬های رسمی و عادی تحت شماره¬های 143906 مورخ 12/11/61 و 29/11/76 و 1/11/79 به لحاظ تغییر شکل از بلور و چینی¬فروشی به فروش لوازم آرایشی و بهداشتی احد از خواندگان آقای (ح. ی.) به شرح اظهارات و دفاعیات مندرج در صورت¬جلسه دادرسی و رونوشت مصدق اسناد و مدارک استنادی پیوستی مدّعی است تغییر شغل با رؤیت خواهان (موجر) صورت گرفته و از سال 80 به شغل فعلی لوازم آرایشی و بهداشتی مشغول است و کلیّۀ اجور ایام تصرف و حق مالکانه مالک پرداخت و علی¬رغم اعلام رؤیت مالک و اطلاع از تغییر شغل در طی سالیان گذشته ادعای عدم اطلاع از تغییر وجاهت قانونی ندارد و درخواست رد دعوی مطروحه را کرده است و همچنین مدعی است (ر. ش.) سه¬دانگ از شش¬دانگ سرقفلی را به (س. خ.) و (ح. ی.) واگذار نموده

و علی¬أی¬حال دادگاه از توجه به کلیّۀ مراتب فوق با ملاحظه اسناد و مدارک استنادی خوانده چنین احراز و استباط می¬نماید موجر از تغییر شکل عین مستأجره مطلع بوده و رؤیت عملی خود را اعلام داشته علی¬هذا دادگاه ضمن پذیرش دفاعیّات خوانده و رد اظهارات وکلای محترم خواهان مستنداً به مفهوم مخالف بند 7 ماده 14 قانون روابط موجر و مستأجر مصوّب 1356 و مواد 2 و 197 قانون آیین دادرسی مدنی حکم به ابطال دعوی خواهان را صادر و اعلام می¬دارد.

رأی صادره حضوری بوده و ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در مراجع محترم تجدیدنظر استان تهران است.

رئیس شعبه 85 دادگاه عمومی حقوقی تهران – طالب زاده

درخصوص تجدیدنظرخواهی آقای ( خ. ف.) با وکالت ( خ. الف.) به طرفیت آقایان ( م. ر.)، (ق.) و ( ر.ش. ) هرسه با نام خانوادگی (ر. ع.) و (ح. ی.) و ( س. خ.) نسبت به دادنامه شماره 00748 مورخه 29/9/90 شعبه 85 دادگاه عمومی حقوقی تهران  که به موجب آن در مورد دعوی تجدیدنظر خواه (خواهان بدوی) مبنی بر تخلیه یک باب مغازه جزء پلاک ثبتی 4497/4494 فرعی از 20 اصلی موضوع اجاره¬نامه¬های رسمی و عادی مورخ 143906-12/11/61 و عادی 29/11/76 و 1/11/79، به جهت تغییر شغل حکم به بطلان دعوی صادر شده است.

دادگاه با توجه به محتویات پرونده نظر به اینکه محل مورد اجاره جهت فعالیت تجاری در امر بلور و چینی فروشی به موجب قراردادهای اشاره شده واگذار شده و طی آن هیچ¬گونه اجازه¬ای به متصرف جهت تغییر شغل داده نشده است، بنابراین مستأجر حق تغییر شغل نداشته و با تخلف از مفاد قرارداد، مالک حق برخورداری از مزایای پیش¬بینی شده در قانون روابط موجر و مستأجر را دارا بوده، و دریافت اجاره¬بهای ملک تصرفی که پس از تغییر شغل از بلور فروشی به لوازم آرایشی و بهداشتی صورت گرفته است، دلالتی بر اذن و اجازه مالک به تغییر شغل نداشته و اساساً هیچ¬گونه شباهت عرفی بین بلور و چینی فروشی و لوازم آرایش و بهداشتی وجود نداشته

لذا دادنامه تجدیدنظر خواسته که بدون توجه به این مبنا صادر شده مقتضی نقض بوده با استناد به ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی و بند 7 از ماده 14 قانون روابط موجر و مستأجر، با پذیرش تجدیدنظر خواهی و نقض دادنامه تجدیدنظر خواسته حکم به تخلیه محل مورد اجاره در حق تجدیدنظر خواه صادر و اعلام می¬شود. این رأی قطعی است.

مستشاران شعبه 32 دادگاه تجدیدنظراستان تهران

                           رحیمی-  قمری