خلاصه جریان پرونده

شعبه 102 دادگاه جزایی شهرستان … به موجب شکایت خانم ف. مبنی بر ترک انفاق علیه آقای ح. با عنایت به کیفرخواست صادره از دادسرا بزه انتسابی را محرز دانسته و به استناد ماده 53 قانون حمایت از خانواده و ماده 19 قانون مجازات اسلامی 1392 نامبرده را به تحمل شش ماه حبس طبق دادنامه 201242-19/12/92 غیاباً محکوم می‎نماید.

در مرحله واخواهی اعتراض وی را مؤثر ندانسته و عیناً دادنامه غیابی را طبق دادنامه 200142-04/02/93 تأیید می‎نماید. با اعتراض وی پرونده به شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان گیلان ارجاع می‎شود و دادگاه مذکور به موجب رأی شماره 900563-16/05/93 ضمن تأیید دادنامه بدوی مجازات حبس را با استفاده از مواد 40، 46، 49، 50، 51، 52 قانون مجازات اسلامی به مدت یک سال معلق می‎نماید.

وکیل محکوم‎علیه به موجب لایحه‎ای تقاضای تجویز اعاده دادرسی نموده و می‎گوید شاکیه عروسی نکرده و در منزل پدرش زندگی می‎کند. به موجب ماده 53 استنادی شعبه بدوی باید تمکین عام و خاص انجام شود تا مستحق نفقه گردد

درحالی که شاکیه غیرمدخوله می‎باشد، لذا به استناد بند 5 ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری تقاضای اعاده دادرسی نموده و پرونده به شعبه 36 ارجاع و تحت نظر قرارگرفته و گزارش تهیه می‎گردد.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

با توجه به نسخ ماده 642 قانون مجازات اسلامی 1375 و رأی وحدت رویه شماره 633-14/02/78 هیئت عمومی دیوان عالی کشور با تصویب تبصره ماده 53 قانون حمایت خانواده 1391 در مواردی که زوجه از حق حبس موضوع ماده 1085 قانون مدنی نیز استفاده می‎نماید علی رغم عدم تمکین زوجه جرم ترک انفاق در صورت وجود شرایط قانونی اتفاق می‎افتد

بنابراین درخواست اعاده دادرسی آقای ح. با استناد به عدم تمکین زوجه و عرف جامعه قابل انطباق با موارد اعاده دادرسی و شقوق ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری نمی‎باشد و رد می‎شود.
رئیس شعبه سی و ششم دیوان عالی کشور – عضو معاون
بهنام اصل ـ خان بیگی