در خصوص دعوی آقای م.س. فرزند ف. به طرفیت ف.ق. فرزند ف. به خواسته تقاضای صدور حکم به الزام خوانده به تمکین و ایفای وظایف زوجیت، به شرح متن دادخواست، با عنایت جمیع محتویات پرونده و اسناد و مدارک ابرازی و اظهارات خواهان، علقه زوجیت دائم فی مابین زوجین، مطابق رونوشت مصدق سند نکاحیه به شماره 2747 مورخ 13/12/1388 دفتر رسمی ازدواج شماره . . . تهران، برای دادگاه محرز و مسلم است نظر به اینکه پس از برقراری رابطه زوجیت، حقوق و تکالیف متقابل زوجین در قبال یکدیگر برقرار می گردد که یکی از آن وظایف، تمکین زوجه است مگر در صورت وجود مانع مشروع، که در مانحن فیه از سوی زوجه دلیل موجه و مستدلی که شرعاً و قانوناً عدم تمکین وی را توجیه نماید ابراز نگردیده و نامبرده، فقط اذعان داشته زوج هیچ گونه احترامی به ایشان نمی کند لهذا دادگاه دعوی مطروحه خواهان را ثابت، تشخیص داده و مستنداً به مواد 1102 و 1114 از قانون مدنی، زوجه را به حضور در منزل مسکونی زوج جهت تمکین و ایفای وظایف زناشویی ملزم می نماید.
زوجین طبق مقررات ماده 1102 قانون مدنی، مکلف به حسن معاشرت می باشند. بدیهی است در صورت عدم تمکین، زوجه ناشزه تلقی و مستنداً به ماده 1108 از قانون مدنی مستحق نفقه نخواهد بود. رأی صادره حضوری محسوب و ظرف بیست روز قابل تجدیدنظر در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 283 دادگاه عمومی خانواده تهران ـ حلال خور
تجدیدنظرخواهی خانم ف.ق. به طرفیت آقای م.س. نسبت به رأی موضوع دادنامه شماره 2110- 25/12/92 صادره از شعبه 283 دادگاه عمومی خانواده، که بر الزام زوجه به تمکین از همسرش اشعار دارد، وارد نیست. به فرض دوشیزه بودنِ تجدیدنظرخواه، چون حسب اقرار زوجین، به موجب صورت جلسه 11/12/92 ، زوجین زندگی مشترک را شروع کرده اند، مستفاد از ماده 1086 قانون مدنی، به لحاظ اینکه زوجه به اختیار خود به ایفای وظایفی که در مقابل شوهر دارد قیام نموده است و به مدت 53 روز زندگی مشترک داشته اند، نمی تواند از حق حبس خود، مقرر در ماده 1085 قانون مدنی استفاده نماید. لذا با ردّ اعتراض تجدیدنظرخواه رأی تجدیدنظر خواسته تأیید می گردد. این رأی قطعی است.
رییس شعبه 47 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
معنوی ـ مدنی کرمانی
نظر شما