طرح دعوای حقوقی تخلیه و تصرف عدوانی کیفری علیه مستأجر ملک

نظر اکثریت

با توجه به اینکه همه عناصر سه گانه تصرف عدوانی مستفاد از ماده 690 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 1375 قابل تطبیق است و از طرفی تصرف عدوانی چهره فقهی قانونی غصب است و غصب مطابق ماده 308 قانون مدنی: «استیلا بر حق بنحو عدوان» می باشد و استیلا یعنی اثبات ید و تصرف می باشد لذا ماده 690 قانون مجازات اسلامی که جنبه کیفری غصب را جرم انگاری کرده است بر مورد قابل تطبیق است چرا که عنصر مادی جرم (ذی حق بودن شاکی) و عنصر معنوی (علم و عمد) در قضیه وجود دارند و از طرفی در هیچ ماده قانونی طرح دعوای حقوقی(تخلیه) را مانع از طرح شکایت کیفری تصرف عدوانی ندانسته بلکه در موارد مشابه، همانطور که امکان طرح دعوای خلع ید و تصرف عدوانی جایز دانسته شده است با وحدت ملاک از آن طرح دعوای تخلیه نیز مانعی جهت طرح دعوای تصرف عدوانی نمی باشد. همچنانکه نظریه مشورتی شماره 7/194 مورخ 21/1/84 اداره حقوقی قوه قضائیه مؤید این نظر می باشد.

نظر اقلیت

با توجه به اینکه ید اولیه مستأجر مسبوق به قرارداد و اذن قبلی بوده است و از طرفی دعاوی مربوط به تخلیه دارای قانون خاص می باشد لذا از شمول تصرف عدوانی کیفری خروج موضوعی دارد.