احراز مصداق جرم موضوع ماده 619 قانون مجازات، در رسیدگی به جرم تجاوز به عنف
چنانچه در دادگاه کیفری یک استان اتهام تجاوز به عنف منطبق با رابطه نامشروع تشخیص داده شود که علی القاعده نیاز به کیفر خواست هم ندارد و دادگاه حکم مقتضی صادر می نماید، حال چنانچه در حال رسیدگی دادگاه به این نتیجه رسید که موضوع تجاوز به عنف و رابطه نامشروع نبوده ولی عمل انجام شده از مصادیق ماده 619 قانون مجازات اسلامی است و مجازات آن حبس تعزیری است؛ حال آیا نیاز به صدور قرار عدم صلاحیت به دادسرا و رسیدگی و صدور کیفرخواست است یا اینکه دادگاه رأساً می تواند به موضوع رسیدگی و حکم مقتضی صادر نماید؟
دادگاه پس از رسیدگی چنانچه مورد را از موارد زنای به عنف ندانست بلکه از مصادیق ماده 619 قانون مجازات اسلامی تشخیص داد، مجاز به صدور حکم می باشد؛ نظریه اکثریت در حد استنتاج مرقوم تائید می گردد.
با توجه به تبصره 2 ماده 314 قانون آئین دادرسی کیفری که بطور صریح بیان داشته: «چنانچه جرمی به اعتبار یکی از بندهای ماده 302 این قانون در دادگاه کیفری یک مطرح گردد و دادگاه پس از رسیدگی و تحقیقات کافی و ختم دادرسی …»، بنظر می رسد چنانچه دادگاه کیفری یک در حال رسیدگی به ادّعای تجاوز به عنف احراز نماید که موضوع مطروحه از مصادیق زنای به عنف یا رابطه نامشروع نیست، بلکه از مصادیق ماده 619 قانون مجازات اسلامی است که مجازات آن تعزیری است، نیاز به کیفرخواست و اعاده آن به دادسرا نمی باشد؛ بلکه دادگاه به موضوع رسیدگی و اتخاذ تصمیم می نماید؛ البته چنانچه در ابتدای جلسه و قبل از رسیدگی دادگاه جرم جدیدی کشف نماید بایستی پرونده به صدور قرار عدم صلاحیت به دادسرا ارسال گردد.
چنانچه 2 فعل اتفاق افتاده باشد بایستی نسبت به یکی اتخاذ تصمیم و نسبت به جرم دیگری عدم صلاحیت صادر گردد؛ در فرض سؤال نیز در مورد موضوع بزه جدید که مجازات آن تعزیری است بایستی پرونده به دادسرا ارسال تا پس از صدور کیفرخواست به مرجع صالح ارسال گردد.
نظر شما