تأثیر اثبات اهلیت یا عدم اهلیت یکی از متعاملین قبل از صدور حکم حجر یا بعد از رفع حجر
آیا جهت احراز جنون و عدم رشد موضوع بند (3) ماده 84 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی الزاماً باید حکم حجر صادر شود؟ چنانچه دادگاه رسیدگیکننده به دعوای حقوقی جنون و عدم رشد خواهان را احراز کرد میتواند در اتخاذ تصمیم خود قرار رد دعوا صادر کند؟
احراز اهلیت طرف دعوا اعم از اینکه ایراد شود یا خیر، با دادگاه رسیدگیکننده است. علاوه بر ماده 84 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی سال 1379 که دادگاه مکلف به تعیین تکلیف ایراد است، در ماده 72 قانون امور حسبی پیشبینی شده حکم حجر یا رفع حجر مانعی نیست که اگر اهلیت یا عدم اهلیت یکی از متعاملین در دادگاهی قبل از حکم حجر و یا بعد از رفع حجر ثابت شود، دادگاه به آن چه نزد او ثابت شده است ترتیب اثر دهد. بنابراین، چنانچه موضوع عدم اهلیت بر دادگاه ثابت شود، دادگاه حسب مورد رأی یا تصمیم مقتضی با توجه به ماده 56 قانون امور حسبی اتخاذ خواهد کرد.
نیازی به صدور حکم حجر نیست چنانچه دادگاه رسیدگیکننده به دعوای حقوقی، جنون یا عدم رشد خواهان را احراز کند، میتواند اتخاذ تصمیم کند و قرار رد دعوا صادر کند.
نظر شما