استعلام :
با توجه به بند «ب» ماده 13 آییننامه حقالوکاله، حقالمشاوره و هزینه سفر وکلای دادگستری مصوب 1398/12/28ریاست محترم قوه قضاییه که مقرر داشته است حقالوکاله دعاوی غیر مالی حداقل مبلغ چهار میلیون ریال و حداکثر مبلغ سیصد میلیون ریال است؛ در صورتی که در قرارداد حقالوکاله بابت دعوای غیر مالی مانند دعوای تمکین یا سلب حضانت، حق¬الوکاله وکیل مبلغ مذکور (سی میلیون ریال) تعیین شده باشد، نسبت به خوانده (ثالث) حداقل مبلغ مندرج در بند مذکور ملاک عمل است یا حداکثر آن؟ آیا دادگاه باید خوانده را به پرداخت تمام مبلغ مذکور (سی میلیون ریال) در حق خواهان به عنوان حقالوکاله وکیل خواهان محکوم کند و یا آنکه و اینکه تعیین هر مبلغی در قرارداد خصوصی وکالت تا سقف مبلغ سی میلیون ریال در این گونه دعاوی، نسبت به محکومعلیه پرونده نیز قابل استناد است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
در فرض سؤال که حقالوکاله پرداخت شده بیش از نصاب مقرر در آییننامه تعرفه حقالوکاله، حقالمشاوره و هزینه سفر وکلای دادگستری مصوب 28/12/1398 ریاست محترم قوه قضاییه نیست، موجبی برای عدم پذیرش درخواست خواهان مبنی بر محکومیت محکومعلیه نسبت به پرداخت آن وجود ندارد و با توجه به آن که مقررات مربوط، پرداخت حقالوکاله تا سقف نصاب مقرر برای دعاوی غیر مالی را تجویز کرده است، مفروض آن است تا این سقف پرداخت مورد حمایت قانونی است و از طرف مقابل قابل مطالبه است.
نظر شما