قابلیت وصول هزینه های متعارف عزاداری متوفی

نظر اتفاقی

در ماده 869 قانون مدنی حقوق و دیونی که به ترکه متوفی تعلق می گیرد و باید قبل از تقسیم آن اداء شود؛ تصریح شده است. در راستای ماده ی مذکور؛ ماده 190 قانون امور حسبی هزینه های کفن و دفن متوفی را که با رعایت شأن او «لازم و ضروری» است از مهر و موم مستثناء کرده است و ماده 225 قانون اخیر هم هزینه ی کفن و دفن؛ تجهیز متوفی و سایر هزینه های ضروری از قبیل هزینه های حفظ و اداره ی ترکه؛ جزء دیون ترکه تلقی کرده است؛ بنابراین با توجه به این که ترکه جز در موارد استثناء حق ورثه می باشد (ماده 868 قانون مدنی) و قانونگذار موارد استثناء را تصریح کرده است؛ لذا به اقتضاء «اقتصار به قدر متیقن» و “عدم جواز ضرر وراث” و لحاظ مستندهای قانونی فوق، هزینه های غیر ضروری از قبیل هزینه های مربوط به مراسم سوم، هفتم و… جزء دیون ترکه به حساب نمی آید و قابل مطالبه نیست؛ مگر آن که وراث به پرداخت آن هزینه ها از ترکه توافق کرده باشند که بر فرض اثبات، به موجب صدر ماده 10 قانون مدنی، توافق به عمل آمده لازم الرعایه می باشد.