تعیین مرجع صالح جهت رسیدگی به بزه اطفال در صورت تعدد اتهام و نبود دادگاه اطفال در حوزه قضایی

نظر اکثریت

با عنایت به تبصره 1 ماده 285 قانون آیین دادرسی کیفری، که تحقیقات مقدماتی تمام جرایم افراد زیر پانزده سال را بطور مستقیم در صلاحیت دادگاه اطفال و نوجوانان دانسته است و تبصره ماده ۲۹۸ قانون فوق نیز، مقرر داشته است که در صورت عدم تشکیل دادگاه اطفال و نوجوانان، کلیه جرائم اطفال و نوجوانان در دادگاه کیفری دو رسیدگی می شود. (به غیر از جرایم مشمول ماده ۳۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری.) و با عنایت به اینکه ماده ۳۱۵ قانون مذکور فقط ناظر به افراد بالغ زیر ۱۸ سال می باشد. لذا راجع به اطفال تصریحی نداشته، لذا رسیدگی به کلیه اتهامات اطفال در صورت نبود دادگاه اطفال و نوجوانان با دادگاه کیفری دو می باشد و تبصره یک ماده ۳۱۴ نیز فقط راجع به نوجوانان بوده و در مقام تعیین صلاحیت برای اطفال نبوده است.

نظر اقلیت

با توجه به تبصره 1 ماده ۳۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری، که مقرر داشته است که هرگاه شخص متهم به ارتکاب جرایم متعدد باشد که رسیدگی به بعضی از آنها در صلاحیت دادگاه کیفری یک و رسیدگی به بعضی در صلاحیت دادگاه کیفری دو یا اطفال و نوجوانان است، به تمام جرائم وی در دادگاه کیفری یک رسیدگی می شود. لذا با توجه به اینکه رسیدگی به جرم آدم ربایی (ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری) در صلاحیت دادگاه کیفری یک می باشد و تحقیقات مقدماتی جرایم اطفال به طور مستقیم در دادگاه به عمل می آید؛ لذا به تمامی جرائم ایشان می بایست در دادگاه کیفری یک رسیدگی شود.