اختلاف در صلاحیت دادسرای ویژه روحانیت با دادسرای عمومی
در پرونده ای قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادسرای ویژه روحانیت صادر شده و دادسرای ویژه هم پرونده را با قرارعدم صلاحیت به دادسرای عمومی فرستاده در این حالت آیا باید اختلاف در صلاحیت نمود یا باید تبعیت کرد و رسیدگی کرد؟
بین قرار ” واگذاری ” و قرار ” عدم صلاحیت “دادسرا و دادگاه ویژه روحانیت باید قائل به تفاوت بود، لذا در فرض صدور قرار واگذاری رسیدگی پرونده موجبی برای اختلاف در صلاحیت وجود ندارد ولی در مورد عدم صلاحیت امکان تحقق اختلاف در صلاحیت وجود دارد و حل اختلاف هم با دیوان عالی کشور خواهد بود؛ لذا با نظریه اکثریت موافقت می شود.
در فرض سوال باید پرونده جهت حل اختلاف و تعیین مرجع صالح به دیوان عالی کشور ارسال گردد چرا که تبصره یک ماده 13آیین نامه دادسرا و دادگاه های ویژه روحانیت زمانی هست که دادسرای ویژه، صلاحیت خودش را بپذیرد ولی اعلام کند علیرغم صالح بودن دادسرای ویژه روحانیت دادسرای عمومی یا نظامی رسیدگی کنند؛ ولی در فرض سوال اختلاف نموده بدین معنی که قرار عدم صلاحیت صادره مورد قبول نیست و صدور قرار عدم صلاحیت مجدد از سوی دادسرای ویژه متفاوت از واگذاری رسیدگی هست.
مطابق تبصره یک ماده 13آیین نامه دادسرا و دادگاه های ویژه روحانیت مکلف به تبعیت از نظر دادسرای ویژه هستیم و باید رسیدگی کنیم و قرار عدم صلاحیت دادسرای ویژه به معنای واگذاری امر رسیدگی هست.
نظر شما